بلاگ

لوله اگزوز استیل از کجا بخریم؟

 

همیشه وقتی در خصوص خرید محصولات مختلف در حوزه های گوناگون صحبت می کنیم، یکی از اولین سوالاتی که مطرح می شود این است که از کجا بهتر است محصول مذکور را خریداری کنیم و بهترین گزینه های موجود چیست. پاسخ دادن به این سوال برای یک خرید بهینه، مطمئن و با کمترین هزینه اهمیت فراوانی دارد و بنابراین به هیچ وجه نباید دستکم گرفته شود. لوله اگزوزهای استیل هم از این قاعده مستثنی نیستند و اگر به نکاتی که در ادامه می آوریم توجه داشته باشید، می توانید برای خودروی خود قطعات باکیفیت تر و ماندگارتری را با حداقل هزینه و حداکثر صرفه اقتصادی تهیه کنید. با ما همراه باشید تا در خصوص مسیر خرید این ادوات بیشتر بدانید.

 

چرا بهینه بودن کیفیت لوله اگزوز استیل اهمیت دارد؟

شاید برایتان این سوال مطرح شود که چرا باید به باکیفیت بودن این قطعه اهمیت بدهیم؟ در واقع اینکه آیا وقت گذاشتن برای خرید ایده آل در این زمینه ارزشش را دارد یا خیر، برای بسیاری از افراد محل بحث است. در جواب بد نیست نیم نگاهی به شرایط کارکرد این قطعه بیاندازیم تا اهمیت آن را بهتر درک کنید. سیستم تخلیه تولیدات احتراق از موتور که به نام اگزوز شناخته می شود، حین استفاده از خودرو دائماً با مجموعه از گازها، دوده، بخار آب و دیگر مواد تولیدی حاصله از فرآیند سوزاندن سوخت در موتور سر و کار دارد و باید بتواند آنها را مدیریت کند. این مواد هم به خاطر خواص خود و هم به خاطر حرارتی که پس از تولید شدن دارند، به مرور زمان فضای داخلی مسیر تخلیه را از بین می برند و اگر یک لوله باکیفیت تهیه نکرده باشید، به سرعت با هزینه های تعمیر و نگهداری روبرو می شوید.

از طرف دیگر، بسته به نحوه ساخت و مواد اولیه به کار رفته در محیط های گوناگون با میزان فرسایش و خوردگی متفاوتی در ادوات خودروها روبرو می شویم. برای مثال در مناطقی که هوا مرطوب است فشار کاری قطعات سیستم تخلیه خودرو به مراتب بیشتر است، چون در چنین محیط هایی این قطعات به مراتب بیشتر در معرض زنگ زدگی قرار می گیرند. پس یک بار دیگر اهمیت دارد تا قطعه ای که خریداری می کنید از مواد اولیه مرغوبی ساخته شده و روش ساخت آن به گونه ای باشد که بتوانید مدت زمان خدمت رسانی آن را به حداکثر برسانید.

حالا که کمی بیشتر با اهمیت تهیه قطعات درجه یک آشنا شدید، وقت آن رسیده که به سراغ روش های تهیه آنها برویم.

 

چه گزینه هایی وجود دارد؟

در گذشته برای خرید این قطعات تنها یک راه وجود داشت و آن هم مراجعه حضوری به یک فروشنده معتبر بود. متاسفانه در حوزه خودروسازی، وقتی در خصوص فروشنده معتبر صحبت می کنیم سنجش این اعتبار کار آسانی نخواهد بود، چون تعدد فعالان کم تجربه یا کسانی که اعتماد به آنها محل تردید است، یافتن یک مرجع قابل اطمینان در این حوزه را دشوار کرده است. بنابراین در چنین موقعیتی اکثریت افراد ترجیح می دهند مستقیماً به بازارها و به اصطلاح بورس های خرید و فروش لوازم جانبی خودرو مراجعه کنند. گزینه دیگر استفاده از خدمات آنلاین است که رویداد به نسبت جدیدی بوده و چالش های خاص خودش را هم به همراه خواهد داشت.

در ادامه هر کدام از این دو مسیر را با هم بیشتر بررسی می کنیم.

خرید از بازار

روش سنتی و قابل اعتماد خرید حضوری برای همه وسایل و قطعات در حوزه های مختلف وجود دارد و خودروها هم جزو این محصولات به حساب می آیند. توانایی مشاهده حضوری قطعه، صحبت مستقیم با فروشنده برای اطمینان از کیفیت قطعه، توانایی مقایسه قیمت بین فروشندگان مختلف و دسترسی به طیف وسیعی از گزینه ها مهمترین مزیت های این روش به حساب می آیند.

با این حال مشکلات مهمی به خصوص در مورد لوله های اگزوز وجود دارد که خود را در خرید حضوری بیشتر نشان می دهد. اول از همه، این بازار در کشورمان به گونه ای مدیریت می شود که خریدار نمی تواند در موضع قدرت قرار بگیرد و بنابراین قیمت، کیفیت و برند تولیدکننده اغلب اوقات به خریدار تحمیل می شود. از طرف دیگر از آنجایی که هیچ مرجع رسمی هم برای بررسی این قیمت ها و کیفیت ها در حالت عادی موجود نیست، خریدار نمی تواند متوجه شود که آیا قیمت پیشنهادی معقول است یا خیر. همه این شرایط در کنار هم منجر به فضایی شده اند که یافتن یک تأمین کننده معتمد به قدری سخت شده است که بسیاری از هموطنان، فروشندگان قابل اطمینان قطعات خودرو را به هم معرفی می کنند. جدا از این، زمانی که باید صرف خرید مستقیم از بازار شود برای بسیاری از متقاضیان بیش از حد زیاد است، به خصوص اگر فاصله آنها از مرکز یا بورس خرید قطعات قابل توجه باشد. پس معایب این روش را می تواند غالب بر مزایای آن دانست.

 

خرید از فروشگاه های آنلاین

گزینه دوم فروشگاه های آنلاین هستند. این گزینه یک گزینه نوین و جدید است که از مطرح شدن آن زمان زیادی نمی گذرد. فروشگاه های آنلاینی که قطعات خودرو ارائه می دهند اغلب به یک تأمین کننده فیزیکی در بازار متصل هستند و در واقع، فروشندگانی هستند که با ورود به فضای مجازی قصد بالا بردن سطح دسترسی خود به مشتریان بیشتر را دارند. این مورد به وضوح نشان می دهد که فروشنده قصد تجارت دارد و با نیت سوء برای راه اندازی پلتفرم خود هزینه نکرده است. از طرف دیگر برخلاف فروشندگان آزاد که نظارت بر آنها کار آسانی نیست، فروشندگان آنلاین مرتب تحت نظارت نهادها هستند و هرگونه شکایت از آنها به سرعت پیگیری می شود، لذا کار کردن در این فضا نیازمند حسن نیت واضحی است.

عدم نیاز به طی مسافت و صرف زمان قابل توجه برای دسترسی به فروشنده، قابلیت مشاهده طیف وسیعی از قطعات با تنوع بالا و از برندهای گوناگون و در نهایت اطمینان پذیری بیشتر نسبت به نمونه های حضوری از مهمترین مزیت های این روش است. تا زمانی که فروشگاه مورد نظر از نماد اعتماد الکترونیکی (اینماد) و دیگر فاکتورهای اعتمادپذیری مهم برای پلتفرمهای آنلاین فروشگاهی بهره ببرد، می توانید با اطمینان و خیال آسوده از آن خرید کنید.

 

پیشنهاد ما

مجموعه پیا صنعت با سابقه طولانی در زمینه تأمین قطعات اگزوز برای خودروسازی های گوناگون داخلی، چندی است که به حوزه تأمین لوله اگزوز استیل وارد شده است. تهیه این محصول در داخل کشور که بخش مهمی از قطعات اتومبیل است، می تواند به کاهش قیمت آن در بازار و افزایش کیفیت تجربه رانندگان ایرانی کمک شایانی نماید و بر همین اساس، پیشنهاد ما برای خرید این قطعه مجموعه پیا صنعت خواهد بود. همان طور که در این مطلب در خصوص آن صحبت کردیم، مزایای اقدام از طریق سایت این مجموعه متعدد است و به شما کمک می کند تا خرید ایده آل، کم هزینه و مطمئنی داشته باشید. پس درنگ نکنید و با ما تماس بگیرید!

لوله استیل با آلیاژهای مختلف

لوله استیل با آلیاژهای مختلف

 

برای بسیاری از فعالان بازار آهن و صنایعی که از استیل و مشتقات دیگر آهن در تولیدات خود بهره می برند، اهمیت آلیاژهای گوناگون فولاد انکارنشدنی است. شاید تصور کنید که همه آلیاژهای استیل عملکرد مشابه و یکسانی دارند، اما گرچه مجموعه ای از ویژگی های کلی میان همه آنها مشترک است اما هر آلیاژ بسته به میزان کربن، نیکل یا دیگر عناصری که در آن با آهن ترکیب شده است خروجی های متفاوتی در اختیار صنعتگران قرار می دهد. به همین دلیل است که دستکم گرفتن این دسته بندی ها چندان عاقلانه نیست و پیشنهاد نمی شود. با ما همراه باشید تا در خصوص آلیاژهای گوناگون فولادی و کاربرد آنها در ساخت لوله های استیل بیشتر بدانید.

 

دسته بندی لوله استیل از نظر آلیاژ

همان طور که گفتیم، فولاد مورد استفاده در این محصولات از ترکیب آهن، کربن، کروم و نیکل بدست می آید. حداقل درصد جرمی کربن 1.2% و حداکثر درصد جرمی کروم 10.5% است که بسته به نوع آلیاژ می توانند بین مقدار صفر و این میزان متغیر باشند. اصل فولاد تنها با آهن و کربن تشکیل می شود، اما کروم برای ممانعت از تماس مستقیم مخلوط با محیط و حفاظت از آن در برابر زنگ زدگی استفاده می شود. شاید مهمترین ویژگی های مشترک در تمام انواع این محصول را بتوان عدم تغییر رنگ، شکل ثابت، مقاومت بالا و ضدزنگ بودن، مقاوم در برابر رطوبت، بادوام و عمر بالا، قابلیت بازیافت و… دانست.

دسته بندی آلیاژی معمولاً با کدهای مخصوصی که به هر مخلوط با درصد کربن و نیکل معین تعلق داده می شود، صورت می گیرد. بر این اساس صدها فولاد گوناگون در بازار یافت می شوند که هر کدام کاربردها و درصدهای خلوص مواد متفاوتی دارند. با این حال، برای لوله های استیل شش نوع بیش از بقیه کاربرد دارند:

  1. نوع 201: ضدزنگ بوده و میزان کربن آن کمتر از حالت معمول است. به خاطر خاصیت ضدمغناطیسی به راحتی می توان عملیات جوش را روی آنها انجام داد و اغلب قیمت پایینی هم دارند.
  2. نوع 304: دارای ۸ درصد نیکل و ۱۸ درصد کروم است و در دو نسبت متفاوت کربن به بازار عرضه می شود که درصد پایین تر با پسوند L و درصد بالاتر با پسوند H یافت می گردند. نوع L انعطاف بیشتری دارد در حالی که نوع H سخت تر است.
  3. نوع 309: کروم مورد استفاده در این نوع بسیار بالاست و به همین علت به سختی تحت حرارت و گرما تغییر شکل می دهد.
  4. نوع 310: در آنها از عنصر مولیبدن به طور ویژه استفاده شده و به خصوص در برابر حرارت و ضربه مقاومند.
  5. نوع 316: مقاومت ویژه در برابر خوردگی و زنگ زدگی داشته و دارای 2 درصد مولیبدن اضافی هستند. کربن آنها کمتر است و در عوض تا 16 درصد کروم و تا 10 درصد نیکل دارند.
  6. نوع 409: در این آلیاژ سه عامل استحکام، میزان مطلوبی از دما و حرارت و مقاومت به خوردگی با هم آمیخته است، ضمن اینکه به نسبت ارزان هم می باشد و معمولاً 10.5 تا 11.75 درصد کروم و 0.5 درصد نیکل در خود دارد.

حالا که با این پنج نوع متفاوت آشنا شدیم، بد نیست نگاهی هم به کاربردهای هر کدام بیاندازیم تا متوجه شویم که چرا فعالان صنعتی بین آنها تفاوت فراوانی قائل می شوند.

کاربرد انواع لوله استیل در آلیاژ مختلف

مدل های 201 و 304 برای ساخت انواع نرده لوله ای کاربرد دارند و اغلب نوع 304 برای این منظور طرفداران بیشتری دارد، چون در مقابل زنگ زدگی و خوردگی نسبت به همتای ارزان قیمت خود مقاوم تر است. 201 بیشتر برای محیط های خانگی و دکوراسیون به کار می رود و بسته به اینکه با چه قطر، ضخامت و فضایی روبرو باشیم یکی از این دو مطرح می شوند.

دو نوع 309 و 310 که در محیط داغ و پرحرارت عمر بیشتری دارند، در خطوط هوای فشرده، سیستم لوله کشی صنعتی، خطوط آب سخت گیری شده و خطوطی که با آب دریا در تماس هستند کارایی دارند.

در این بین، دو نوع 304 و 409 برای خودروسازان و به خصوص تولیدکنندگان قطعات سیستم اگزوز جذابیت فراوانی دارند. ورق های نوع 409 اغلب حتی به طور مخصوص با در نظر گرفتن اگزوزها تولید می شوند و مقاومت خوردگی مخصوص در برابر گازهای تولیدی موتور خودروهای احتراق داخلی دارند.

سخن آخر

در این مطلب تلاش کردیم مخاطبان عزیز مجموعه پیا صنعت را با بخشی از انواع آلیاژهای مورد استفاده برای تولید لوله های استیل و کاربردهای عمومی آنها آشنا کنیم. مجموعه ما سابقه قابل توجهی در همکاری با خودروسازان برتر در زمینه تولید سیستم های اگزوز داشته و در همین زمینه، مفتخریم اعلام کنیم که به توانایی ساخت اتصالات این سیستم در مجموعه پیا صنعت دست پیدا کرده ایم. در همین راستا، خدمات خود را در اختیار شما عزیزان قرار می دهیم و آماده ایم تا در اسرع وقت نیازهایتان را به نحو احسن پاسخ بدهیم.

تفاوت لوله گالوانیزه سرد و گرم

تفاوت لوله گالوانیزه سرد و گرم

 

اهمیت ساخت، تولید و چگونگی استفاده از این لوله‌های گالوانیزه را نمی‌توان در زندگی مدرن بشری نادیده گرفت. با این حال، دسته بندی بر اساس نحوه پوشش دادن لوله‌های استیل امر مهمی است و در ادامه دو روش گرم و سرد برای این کار را بررسی و با هم مقایسه خواهیم کرد.

لوله گالوانیزه چیست؟

لوله‌های گالوانیزه اتصالاتی هستند که از استیل ساخته شده و با یک لایه روی پوشانده می‌شوند. به این ترتیب مقاومت آنها در برابر خوردگی، زنگ زدگی، عوامل محیطی و رطوبت به مراتب بالاتر می‌رود. بیش از چهارصد سال است که انسان دریافته است روی برای این کار یک گزینه فوق العاده موثر، کم هزینه و سهل الوصول است و اولین نمونه‌های آن را در زره‌های هندی یافته‌اند که با این روش تقویت شده بودند. در دوران مدرن، فرآیند گالوانیزاسیون توسط استانیسلاس سورل، یک شیمیدان فرانسوی در سال 1837 ارائه شد. از آن زمان تولیدات در این زمینه در دو نوع سرد و گرم به بازار عرضه می‌شوند و از ابتدای قرن بیست و یکم، عمده اتصالات خانگی و صنعتی از این نوع هستند.

 

لوله گالوانیزه گرم

نوع گرم در دمای حدود 420 درجه سانتی گراد و با فرو بردن لوله در استخر روی مذاب بدست می‌آید. در این مدل، مولکول‌های روی با مولکول‌های آهن واکنش شیمیایی انجام داده و اتصال محکم و مقاومی تشکیل می‌دهند و باعث می‌شوند تا لوله گالوانیزه گرم مقاومت بیشتری نسبت به لوله گالوانیزه سرد داشته باشد. با توجه به شرایط محیطی که لوله در آن استفاده می‌شود می‌توان گفت که عمر مفید آن بین ۲۵ تا ۳۰ سال است.

در خصوص کاربرد، اغلب این مدل‌ها هزینه ساخت بیشتری نسبت به مدل‌های سرد دارند و همان طور که گفتیم سطح مقاومت آنها هم بالاتر است. بنابراین در محیط‌هایی که کار سنگین‌تر است و محیط به طور بالقوه می‌تواند حاوی مواد خورنده و شتاب دهنده زنگ زدگی باشد، به کار می‌روند. از بین این کاربردها می‌توان دکل‌های مخابراتی، گارد ریل جاده‌ها، دکل‌های فشار قوی برق، لوله‌های اصلی انتقال آب با ضخامت بالا و تیرهای برق را نام برد.

 

لوله گالوانیزه سرد

مدل‌های سرد همان طور که نامشان نشان می‌دهد، در دماهای پایین آبکاری می‌شوند. در این مدل‌ها از روش الکترولیز استفاده شده و طی آن نمک فلز روی، داخل یک محلول آبی یا اسیدی حل می‌شود. سپس به کمک اسپری این محلول روی سطح اتصالات پاشیده می‌شود. ضخامت لایه محافظ در این مدل‌ها به 25 میکرون می‌رسد و بین 2 تا 7 درصد (بسته به قطر اتصالات) به وزن آنها می‌افزاید. این محصولات در محیط‌های نیمه مرطوب مانند خاک، داخل مصالح ساختمانی و امثالهم بین 3 تا 5 سال عمر می‌کنند.

این مدل‌ها اکثرا برای پوشش فلزاتی به کار برده می‌شود که مصارف بهداشتی دارند یا در ضخامت کم و ابعاد کوچک به کار می‌روند. در میان صنایع، مشتریان اصلی مدل‌های سرد شامل خودروسازان، تولیدکنندگان پیچ و مهره و قطعه‌سازان هستند. بنابراین فضای استفاده آن‌ها را می‌توان محیط‌هایی با فشار کاری پایین‌تر دانست که امکان تعویض در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر و با سهولت بیشتر وجود دارد.

 

مقایسه لوله گالوانیزه سرد و گرم

نخستین تفاوت این دو محصول را می توان طول عمر آنها دانست که رابطه مستقیم با محیط استفاده هر کدام دارد. مدل گرم نسبت به لوله سرد عمر بیشتری دارد. بیشترین طول عمر لوله های سرد 8 سال بوده در حالی که لوله های گالوانیزه گرم حدود 30-25 سال عمر مفید دارند و بنابراین برای وظایف سنگین تری به کار می روند. دلیل طول عمر بیشتر مدل گرم، آبکاری در  دمای بالاست که منجر به پیوند محکم تر میان آهن و روی شده و در نتیجه این مدل را نسبت به همتای خود از نظر مقاومت در برابر ضربه و تنش یک پله بالاتر قرار می دهد. 

تفاوت دیگر میزان براقی سطح این دو محصول است. مدل های گرم به دلیل دمای بالای پرداخت و آبکاری، براق تر از مدل های سرد هستند، گرچه در نمونه های روش سرد میزان براقی سطح به نوع ورق هم بستگی پیدا می کند. برای مثال لوله های معروف به مبلی به دلیل داشتن ورق براق تر، دارای سطح درخشنده تری هم هستند.

در نهایت این موضوع را هم می تواند مطرح کرد که مدل های تولید شده به روش گرم معمولا به صورت دو سر رزوه دنده تولید می شوند اما لوله های سرد بدون رزوه بوده و می توان آن ها را رزوه دار کرد. این موضوع به این واقعیت برمیگردد که عمده اتصالات استفاده کننده از مدل سرد نیازی به رزوه در حالت عادی ندارند.

 

سخن آخر

تمرکز ما در این مطلب بر معرفی لوله گالوانیزه، انواع سرد و گرم آن و تفاوت های میان این دو نوع گذاشته شد و برای کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند یا صرفاً می خواهند با اطلاعاتی از این دست آشنا شوند، می تواند مسائل جذابی در بر داشته باشد. امیدواریم مخاطبان عزیز مجموعه پیا صنعت بتوانند با استفاده از این مطالب کنجکاوی خود را در خصوص این اتصالات پاسخ داده و بهتر درک کنند که چه فرآیندهایی برای تولید آنها به کار می رود.

لوله استیل درزدار

لوله استیل درزدار

لوله استیل درزدار چیست؟

از زمانی که انسان دریافت با افزودن کربن به آهن می‌‌تواند آلیاژ مستحکم، مقاوم و فوق العاده پرفایده‌ای بدست آورد سال‌ها می‌گذرد. امروزه فولاد یا آن طور که در بین صنعتگران مشهور است استیل، به سنگ بنای سیستم‌های متعددی تبدیل شده است که بسیاری از آنها کاربرد روزانه در زندگی بشر دارند. اما اگر با سیستمی سروکار داشته باشید که از لوله‌های این جنس استفاده می‌کند، حتما با عبارت‌های لوله درزدار و لوله بدون درز هم روبرو شده‌اید. در این مطلب می‌خواهیم به مدل درزدار از این دو بپردازیم و ویژگی‌های آن را به شما معرفی کنیم. با ما همراه باشید.

 

تفاوت لوله استیل درزدار و بدون درز

لوله‌های بدون درز که به نام مانیسمان هم شناخته می‌شوند، بدون عملیات جوشکاری ساخته می‌شوند و در واقع هیچ شکاف، درز یا محل جوشی روی آنها نخواهید دید. این محصول اغلب از یک بلوک یا شمش جامد فولادی ساخته شده و به کمک یکی از روش‌های نورد گرم، نورد سرد، کشش سرد، اکستروژن و… تولید می‌شود. این روش ساخت آنها را گران قیمت کرده و به خاطر نحوه ساخت به نسبت دشواری که دارند، محدودیت‌های اساسی در کاربردهایشان به وجود می‌آورد.

در طرف دیگر مدل‌های بدون درز را داریم که به نام جوشکاری شده هم شهرت دارند. این محصولات به کمک خم کردن ورق‌های فولادی و سپس استفاده از روش‌های جوش برای به هم چسباندن لبه‌های ورق ساخته می‌شوند. بعد از این می‌توان با فرم دهی سرد یا گرم شکل نهایی را بدست آورد. در فرم دهی سرد، لوله بدست آمده صاف تر شده و تلرانس آن محکم تر می‌شود و بنابراین برای قطعاتی با استحکام بیشتر و طول بالاتر کاربرد دارد. درز جوش را هم می‌توان با نورد سرد بهبود داد که باعث می‌شود بتوان ورق‌های نازک تر را به شکل استوانه‌هایی با قطر بالاتر درآورد. این موضوع به وضوح نشان می‌دهد که چرا مدل‌های جوشکاری شده آزادی عمل بیشتری در مقایسه با مانیسمان به شما می‌دهند و اجازه می‌دهند برای انواع سیستم‌های خانگی و صنعتی با دهانه اتصالات قطور بتوانید به رفع نیاز بپردازید.

مانیسمان‌ها طبیعتاً به خاطر فقدان محل جوش، استحکام بیشتر و عمر بالاتری نسبت به همتایان جوشکاری شده خود دارند، اما این امر به قیمت هزینه بالاتر و قطر تولیدی کمتر ممکن شده است. در طرف دیگر مدل‌هایی که با جوش ساخته می‌شوند در طول‌های متنوع عرضه می‌شوند، می‌توانند طیف گسترده‌ای از قطرها را در بر بگیرند و ارزان تر هم هستند. این مورد را هم باید در نظر بگیرید که وجود خط جوش به خرابی احتمالی، یک نقطه ضعیف مشخص می‌دهد، در حالی که یک تکه بودن باعث وقوع خرابی‌های اتفاقی، بی‌نظم و بعضاً به مراتب مخرب‌تر می‌شود. به همین دلیل تعمیرات مدل‌های جوشکاری شده هم به طور میانگین کم هزینه‌تر است. البته گاهی اوقات شرایط بازار فولاد و آهن آلات ممکن است باعث شود که قیمت مدل‌های درزدار بالاتر از مانیسمان برود که امری موقتی است و بیشتر به این واقعیت برمیگردد که کاربردهای این مدل بیشتر از همتای بدون درز خود است و بنابراین قیمت آن بیشتر تابع فشار سمت متقاضی بازار قرار می‌گیرد.

حالا که کمی بیشتر با این ادوات آشنا شدیم، بد نیست کاربردهای مدل‌های جوشکاری شده را هم بررسی کنیم.

 

کاربردهای لوله استیل درزدار

این محصولات برخلاف مانیسمان‌ها که محدودیت‌های کمابیش متعددی دارند و باید در سیستم‌هایی با فشار بالا و هزینه تعمیر و نگهداری قابل توجه به کار بروند، مصارف عمومی بیشتری دارند و در واقع برطرف کننده نیازهای سیستم‌های متعدد در زندگی ما هستند. مهمترین صنایعی که از این اتصالات بهره می‌برند عبارتند از:
• خودروسازی (به خصوص در ساخت اگزوز انواع خودروها)
• داروسازی (به خصوص در خطوط مکانیزه تولید)
• مواد غذایی
• سوزن‌های هایپودرمیک
• صنایع دریایی
• ساختمان سازی و عمران
در این بین، کاربرد آنها در خودروسازی اهمیت فراوانی دارد. این امر به قیمت بالای ادوات در این حوزه برمیگردد و بنابراین بومی‌سازی تولید اتصالات از این نوع برای قسمت‌های مختلف خودرو و به خصوص اگزوز اهمیت فراوانی دارد. به همین دلیل است که فعالان بسیاری تلاش کرده‌اند طی سال‌ها وارد این زمینه شده و نیاز کشور را مرتفع کنند. این همان زمینه‌ای است که مجموعه پیا صنعت تجربیات موفقی در خصوص آن داشته و نتیجه آن تولید انبوه اگزوزهای باکیفیت به کمک لوله‌های درزدار است.

 

جمع بندی

در این مطلب تلاش کردیم شما را با لوله‌های استیل درزدار آشنا کنیم که به نام اتصالات جوشکاری شده هم مشهور هستند. کمی به تفاوت‌های آنها با مدل‌های یکپارچه بدون درز پرداختیم، کاربردهایشان را به طور خلاصه بررسی کردیم و بحث کردیم که چه ویژگی‌های کلی در این اتصالات وجود دارد. در مجموعه پیا صنعت به عنوان یکی از متولیان اصلی تأمین اگزوز برای فعالان عرصه خودرو، توانسته‌ایم به تولید نمونه‌های فو‌ق‌العاده باکیفیت از این محصولات برسیم و امیدواریم با این موفقیت بتوانیم بخشی از نیاز بازار ایران و هموطنان گرامی را با محصولاتی که در شأن آنهاست، رفع نماییم.

تفاوت اگزوز 125 با 200

تفاوت اگزوز 125 با 200

بین اکثر کسانی که به تعویض و ارتقای قطعات موتور سیکلت علاقه دارند، بحث تفاوت میان اگزوزها موضوع شایعی است. اینکه در هر کدام از این وسایل نقلیه چه نکات منحصر به فرد و معینی وجود دارد برای بسیاری از صاحبان عادی این وسایل نقلیه مشخص نیست و بنابراین کنجکاوی ها را برانگیخته و متاسفانه به پخش اطلاعات غلط هم منجر شده است. برای شفاف سازی در این خصوص و کمک به علاقمندان، این مطلب را صرف بررسی تفاوت ها به خصوص بین دو مدل 125 و 200 سی سی نموده ایم. با ما همراه باشید تا در این خصوص بیشتر بدانید.

اگزوز موتور سیکلت و وظایف آن

سیستم اگزوز در تمام موتورهای احتراق داخلی یک جزء بسیار مهم و حیاتی است و از نظر اهمیت وظیفه می توان آن را هم سنگ سیستم رانش و سیستم ترمز دانست. حین احتراق گازها و دوده فراوانی در موتور تولید می شود که اگر از فضای داخل آن تخلیه نشوند، عملکرد رانش را دچار مشکل جدی خواهند کرد. از طرف دیگر از آن جایی که برخی از این گازها برای انسان سمی هستند باید عمل تخلیه به گونه ای صورت بگیرد که راکب و مسافر احتمالی پشت او مستقیماً در معرض مواد خروجی نباشند. در نتیجه سیستمی برای استخراج و هدایت دوده و گاز به قسمت پشت موتورها طراحی شده است که به نام اگزوز می شناسیم.

در دوران مدرن از مواد اولیه متعددی برای این سیستم استفاده می شود و بخش های جدیدی هم به آن افزوده شده است. برای مثال با اعمال استانداردهای زیست محیطی مدرن از قطعاتی به نام کاتالیست یا کاتالیزور پیش از دهانه خروجی بهره برداری می شود که می توانند بخشی از آلودگی های سمی اساسی موجود در مواد را به خود جذب کنند. برخی از تعمیرکاران که بر روی تقویت موتورسیکلت کار می کنند معتقدند حضور این قطعه را برای قدرت موتور مضر می دانند، اما واقعیت این است که اثر آن ها نه بر روی قدرت بلکه بر روی حجم خروجی گازهای موتور در لحظه خواهد بود و به همین دلیل است که می تواند کمی شتاب شما را کاهش دهد. البته تا زمانی که از یک کاتالیزور باکیفیت و مناسب با حجم موتورتان استفاده کنید، میزان دوده و گاز خروجی از سیستم تغییری نخواهد کرد و بنابراین ضرری هم برای سرعت و شتاب دستگاه ایجاد نمی شود.

اگر می دانیم که قطعاتی مانند کاتالیزور به طور بالقوه سرعت را تحت تأثیر قرار می دهند چرا استفاده از اگزوزهای استاندارد پیشنهاد می شود؟ در ادامه به این موضوع می پردازیم.

چرا باید از اگزوزهای استاندارد استفاده کنیم؟

هر مدلی از موتورسیکلت نیازمند سیستم خروجی محتویات موتور خاص خود است و برای این امر استانداردهای معینی تعریف شده است. گرچه اگزوزهای اسپرت در بازار وجود دارند که صدای بلند و هیجان انگیزشان برای جوانان جذابیت دارد و اغلب حتی به شتاب گیری هم کمک می کنند، اما این محصولات بیشتر اوقات استاندارد نیستند و در درازمدت با تخلیه ناقص دوده و گاز به فضای داخلی سیستم رانش آسیب جدی وارد می کنند. در واقع دلیل اصلی استفاده از نمونه های استاندارد این تجهیزات به حفظ ایمنی وسیله نقلیه و بالا بردن عمر عملیاتی آن برمی گردد.

از طرف دیگر، دلایل زیست محیطی هم در کاربرد این محصولات موثر هستند. گازهای ناشی از فرآیند اختراق نه تنها سمی هستند بلکه در نمونه هایی مانند 250 سی سی که حجم تولیدی آن ها بسیار بالاست، در صورت فقدان کاتالیزور می توانند برای فضای زندگی انسان بی نهایت مضر باشند. در یک گاراژ کوچک با درب بسته، حجم گازهای سمی تولیدی آنقدر زیاد است که یک موتورسیکلت 250 به راحتی می تواند در عرض ده دقیقه روشن بودن باعث سردرد و سرگیجه فرد شود. همین موضوع نشان می دهد که استفاده از کاتالیزورها برای سلامت شما و نزدیکانتان چقدر اهمیت دارد.

حالا که بحث های کلی را مطرح کردیم، وقت آن است که به سوال اصلی مطلب پاسخ بدهیم: تفاوت میان اگزوزهای دو مدل 125 و 200 چیست؟

تفاوت میان 125 و 200

اگر جزئیات مطلب را با دقت مطالعه کرده باشید، پاسخ دادن به این سوال کار سختی نیست. واقعیت این است که از نظر ساختار و نحوه عملکرد، نمونه های استاندارد در هر دو مدل مشابه یکدیگر هستند. هر دو سیستم برای خروج گازها و دوده طراحی شده اند و هر دو با قدرت موتور مشابهی روبرو هستند. بله، شاید برایتان جالب باشد که حجم موتورتان هیچ ارتباطی به قدرت آن ندارد. قدرت مستقیماً از گیربکس نشأت می گیرد و حجم بالاتر سوخت سوزانده شده در هر ثانیه صرفاً پتانسیل عملکردی گیربکس را بهبود می بخشد. اما یک تفاوت مهم میان این دو مدل وجود دارد: چون حجم سوخت سوزانده شده در مدل 200 سی سی بیشتر است، طبیعتاً میزان دوده و گازهای سمی تولیدی آن هم بالاتر خواهد بود و بنابراین اگزوزهای طراحی شده برای این مدل قادرند در یک لحظه میزان بیشتری مواد را از داخل خود عبور بدهند.

این نکته نشان دهنده این موضوع است که سیستم های به کار رفته در مدل 200 سی سی را می توان روی 125 سوار کرد و مشکلی هم نخواهید داشت، در حالی که اگزوزهای 125 روی 200 قابل استفاده نیست و به اصطلاح باعث خفه شدن موتورسیکلت و کاهش شدید شتاب و سرعت شما خواهد شد. برخی معتقدند که اگزوزهای 200 به موتورسیکلت 125 آسیب وارد کرده یا عملکرد رانش آنها را مختل می کنند، اما باید بگوییم تا زمانی که عمل تخلیه گازها و تولیدات مضر رانش به بیرون از فضای آن به درستی و بدون مشکل انجام شود هیچ مسئله ای برای سرعت و شتاب گیری پدید نمی آید.

 

سخن آخر

در این مطلب تلاش کردیم شما را با تفاوت میان دو مدل اگزوز 125 و 200 آشنا کنیم. ابتدا بحث تعریف و وظایف اصلی این سیستم را در موتورسیکلت بررسی کردیم، سپس دلایل الزام به استفاده از مدل های استاندارد را به بحث گذاشتیم و در نهایت گفتیم که چرا می توانید از مدل مخصوص 200 روی 125 استفاده کنید ولی خلاف این موضوع صحت ندارد. مجموعه پیا صنعت به عنوان یکی از بزرگان تولید انواع اگزوزها در کشور که همکاری با برندهای داخلی و نمایندگان برندهای خارجی متعددی را در کارنامه دارد، آماده است تا برای مسائلی از این دست به کمک شما آمده و اطلاعات و تجربه نیروهایش را در اختیارتان قرار دهد. امید آن که به این ترتیب بتوانید در استفاده و نگهداری از وسایل نقلیه خود موفقیت بیشتری کسب کنید.

 

کدام خودروها فرسوده هستند

کدام خودرو ها فرسوده هستند؟

استفاده از خودروها به مدت طولانی به مرور زمان باعث فرسودگی قطعات آن‌ها شده و بازده کاری سیستم‌های داخلی آنها را به شدت پایین می آورد. در این موقعیت تعمیرات پرهزینه در بازه‌های زمانی کوتاه نیاز می‌شوند و اکثر افراد کم کم به این فکر می‌افتند که چرا اتومبیلشان تا این اندازه نیازمند تعمیرات شده است. این موقعیتی است که وسیله نقلیه را فرسوده به حساب می‌آورند و در اکثر مواقع، استفاده ادامه دار از این اتومبیل‌ها نیازمند تعمیرات اساسی است که در خصوص بسیاری از مدل‌های موجود در بازار عملاً فاقد صرفه اقتصادی است. در این مطلب به بررسی این موضوع می‌پردازیم که طبق تعریف چه خودروهایی در معرض فرسودگی به حساب آمده و برای حل این مشکل چه راه حل‌هایی به جز جایگزینی اتومبیل یا تعمیر اساسی آن وجود دارد.

 

تعریف خودروی فرسوده

چهار عامل مشخص کننده فرسودگی یا عدم فرسودگی خودروها هستند:

  • سن از زمان تولید
  • میزان کارکرد از زمان تولید
  • تکنولوژی کنونی مورد استفاده در صنعت خودروسازی
  • اولویت‌های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فرهنگی کنونی

معمولاً خودروها پس از ده سال کارکرد به پایان عمر عملیاتی خود نزدیک می‌شوند. این در حالی است که در نظر داشته باشید خودروی مورد نظر میزان کارکرد متوسطی داشته باشد. اگر به اتومبیل فردی نگاه کنیم که به طور دائم مسافت‌های بین شهری طویل را بدون توقف قابل توجه طی می‌کند، میزان استهلاک بالاتر و در نتیجه زمان رسیدن به فرسودگی کمتر خواهد بود. فناوری بحث مقایسه است، به خصوص وقتی موضوع امکانات ایمنی و رفاهی مطرح می‌شود. در نهایت اولویت‌های عمومی جامعه را داریم که برای مثال مطرح می‌کنند اتومبیل‌های مجاز به رفت و آمد در سطح شهرها باید استانداردهای سوختی حداقلی مانند یورو 4 را داشته باشند. طبیعتاً بسیاری از اتومبیل‌های قدیمی‌تر قادر نیستند این استاندارد را بدست آورند و به همین دلیل فرسودگی آن‌ها اثبات می‌گردد.

در ایران اغلب معیارهایی برای تعیین به پایان رسیدن عمر کاری خودروها طراحی و بر اساس آنها تعداد دفعات مراجعه به مراکز فنی در سال مشخص شده است. این معیارها به طور کلی در قالب سن مرز فرسودگی عرضه شده‌اند که در ادامه به طور خلاصه به آن می‌پردازیم.

 

سن مرز فرسودگی

سن مرز فرسودگی زمانی است که به طور قطعی، خودرویی از نوع مشخص شده به شرایط فرسودگی می‌رسد. زمانی که یک وسیله نقلیه این مقدار سن داشته باشد باید دفعات مشخصی در سال به مراکز فنی مراجعه کند و برای صاحب خود به مرور زمان هزینه‌های متعددی خواهد تراشید. اغلب پیشنهاد اصلی در این موقعیت تعویض اتومبیل خواهد بود، اما گزینه تعمیرات اساسی هم مطرح است که گزینه پردردسر و گران‌قیمتی به شمار می‌آید.

بر اساس دانسته‌های عمومی در ایران، سن مرز فرسودگی برای وسایل نقلیه به شرح زیر است:

  • شخصی (سواری و ون): 15
  • عمومی: بین 8 (بنزینی) تا 14 (برقی)
  • وانت: 13
  • کامیون و کامیونت: 16
  • موتور سیکلت: بین 5 (بنزینی) و 12 (برقی)

اگر به سراغ گزینه تعویض وسیله نقلیه برویم، وسیله قدیمی باید اسقاط شود. اسقاط اتومبیل‌ها از قواعد خاصی تبعیت می‌کند که بد نیست به آن‌ها هم بپردازیم.

 

اسقاط خودروهای فرسوده

اگر طبق قانون و با بررسی­‌ ها، اتومبیل شما فرسوده تلقی شود، باید وارد فرایند اسقاط گردد. برای اسقاط وسایل نقلیه فرسوده وامی به مالکان داده می ‌­شود تا بتوانند جایگزین جدیدی خریداری کنند. مبلغ این وام برای کلان‌ شهرهایی مانند تهران، اصفهان، مشهد و همدان بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان در سال ۱۴۰۰ بوده و با شیب ملایمی برای سالیان پس از آن افزایش داشته است. علاوه بر این مبلغ، در 1400 مبلغ ۷ میلیون تومان بابت اسقاط خودرو فرسوده از متقاضی کسر می ‌­شد که آن هم با مقداری افزایش همراه بوده است. فرآیند شامل ثبت نام و اعلام وجود در سامانه های دولتی و پیگیری های بعد از آن خواهد بود.

با این حال، اگر گزینه شما به جای اسقاط، تعویض وسیله باشد باید به سراغ طرح های جایگزینی و تعویض بروید.

 

طرح های جایگزینی و تعویض

شما در این طرح می‌­ توانید هم از طریق سایت و هم از طریق مراجعه حضوری به نمایندگی­‌ های خودروسازی مربوطه، ثبت ‌نام را انجام دهید. پس از ارائه اسناد مربوطه به نمایندگی، خودروی فرسوده شما تحویل گرفته ‌می ­‌شود و از طرف شرکت خودروساز به بانک معرفی می ­‌شوید. با ارائه معرفی ­‌نامه به بانک، وامی از طرف بانک برای خرید خودروی جدید به شما داده‌ می‌­ شود. ایران خودرو و سایپا به عنوان دو تولیدکننده بزرگ وسایل نقلیه در ایران هر کدام طرح خود را در این خصوص عرضه کرده اند.

طرح ایران خودرو به نام طرح حواله ای مشهور است و برای شرکت در آن حتما باید به یکی از نمایندگی های این شرکت مراجعه کنید. هم چنین، فرآیند کار با این شرکت در همان مرحله اول شامل تحویل گرفتن خودروی شما خواهد بود، لذا در نظر داشته باشید که ایران خودرو برای مدتی شما را بدون اتومبیل می گذارد و بعد گزینه جایگزین را ارائه می دهد. در طرف دیگر، سایپا از سیستم اینترنتی استفاده کرده و برای تعویض از قرعه کشی استفاده می کند، پس دریافت اتومبیل جایگزین از آن چندان آسان نخواهد بود.

هر دو شرکت قیمت محصول جایگزین را معادل با قیمت تصویب شده در زمان واریز وجه تعیین می کنند و هیچ مسئولیتی هم در قبال پیش آمدن شرایط ویژه برای خریدار قبول نخواهند کرد. بنابراین با دقت وارد این حوزه شوید.

 

سخن آخر

این مطلب تلاش کردیم شما را با بحث خودروهای فرسوده، تعریف آن ها و طرح هایی که برای اسقاط و جایگزینی آن ها وجود دارد آشنا کنیم. امیدواریم این اطلاعات بتواند به متقاضیان گرامی کمک کند تا فرآیند آسان تری را در اسقاط یا تعویض اتومبیل های خود داشته باشند و بتوانند راحت تر تصمیم بگیرند. هرچه باشد، مجموعه پیا صنعت به عنوان یک مجموعه همکار با بسیاری از خودروسازان کشور، به خوبی از شرایط این صنعت آگاه است و می تواند به شما کمک کند تا نتیجه بهتری از تلاش هایتان در این خصوص بدست آورید.

 

 

مقایسه خودرو شاهین با پژو پارس TU5

مقایسه خودرو شاهین با پژو پارس TU5

در ادامه مقالات پیا صنعت در خصوص مقایسه خودروهایی که در بازار ایران از لحاظ قیمت و امکانات به هم نزدیک هستند، در این قسمت به سراغ دو خودروی شاهین ساخت سایپا و پژو پارس TU5 به عنوان آخرین نسل پژو پارس تولیدی ایران خودرو رفته ایم. امیدواریم تا پایان این مطلب، آن دسته از عزیزانی که قصد خرید یکی از این دو خودرو را دارند در موقعیتی قرار داشته باشند که بتوانند با آرامش بیشتر و با فراغ بال اقدام به خرید نمایند. گام اول بررسی هر خودرو به صورت جداگانه و سپس به بحث گذاشتن مزایا و معایب هر کدام خواهد بود، با ما همراه باشید.

 

شاهین: جوان پسند و زیبا

شاهین همان طور که گفتیم تولید سایپاست و یکی از تولیدات نوین و مدرن این برند به شمار می آید. موتور آن از نوع 4 سیلندر و 16 سوپاپه بوده و از پیشرانه 5.1 لیتری با تنفس توربوشارژ بهره می برد، بنابراین سرعت خوبی دارد و برای جوانان جذاب است. قدرت آن به 108 اسب بخار می رسد و گیربکس 5 سرعته دستی دارد. حداکثر سرعت آن به 190 کیلومتر بر ساعت می رسد و در 15 ثانیه می تواند از سرعت صفر به صد برسد.

بدنه خارجی آن یکی از جذاب ترین طراحی ها در بازار محصولات داخلی را داراست. آینه های جانبی دو رنگ، چراغ های کشیده، طراحی متعادل و در عین حال اسپرت و دید مناسب بر جاده از برتری های اصلی این دیزاین هستند. در داخل اما با طراحی مینیمالیستی روبرو هستیم که چندان چنگی به دل نمی زند و یادآور تولیدات کلاسیک سایپاست. از نظر امکانات جانبی هم می تواند به ترمزهای چهار چرخ دیسکی، صفحه نمایش لمسی 7 اینچی، سانروف، استارت بدون کلید، کروز کنترل، سیستم کنترل باد لاستیک، سیستم ضدسرقت و فرمان برقی اشاره کرد.

 

پژو پارس TU5: کهنه کار مدرن

پژو پارس سال هاست که در مجموعه ایران خودرو تولید می شود و بخش عمده اطلاعات فنی آن برای ایرانیان به اطلاعات عمومی بدل شده است. این محصول دیفرانسیل جلو بوده و بیشینه قدرت آن به 105 اسب بخار می رسد. حداکثر سرعت 190 کیلومتر بر ساعت و شتاب صفر تا صد 13.2 ثانیه این خودرو را به یکی از خودروهای متوسط از نظر شتاب گیری در بازار تبدیل کرده است. برخلاف محصول سایپا، این محصول دارای مدل اتوماتیک است که سرعت بیشینه و شتاب کمتری را در اختیار مصرف کننده قرار می دهد.

از نظر ظاهری آن را می‌توان کاملاً مشابه مدل های عادی دانست که زمانی در بازار ایران به نام پرشیا شناخته می شدند. در فضای کابین شامل تفاوت اندک داشبورد و چهار شاخه شدن غربیلک فرمان هستیم که به دکمه های کنترلی در دو طرف مجهز شده است. از نظر امکانات آن را نمی توان با خودروهای مدرن قابل رقابت دانست و به جز شیشه بالابر برقی، سنسور دنده عقب، تنظیم برقی پشتی صندلی های جلو و دسترسی به صندوق عقب از داخل کابین نمی توان امکانات جانبی خاصی برای آن برشمرد.

 

مقایسه

پر واضح است که سایپا محصول مدرن تر و مجهزتری ارائه کرده است، اما خودروی تولیدی آن از ضعف های شایع تولیدات این برند ایرانی رنج می برد. چابکی پایین و شتاب گیری ضعیف به نسبت همتایان خود در بازار بیش از همه به چشم می آیند. در کنار کیفیت ضعیف بدنه و طراحی مینیمالیستی داخلی، مشخص نیست وقتی طراحان این اتومبیل آن را برای جوانان در نظر گرفته اند چه المانی به جز طراحی خارجی را مورد توجه قرار داده اند. با این حال امکانات جانبی مانند کروز کنترل، سیستم تعلیق، صفحه لمسی، سیستم ضد سرقت و سیستم تنظیم باد لاستیک به وضوح برتری را به شاهین می دهد و پژو پارس از این نظر عقب می افتد.

تنها جایی که محصول ایران خودرو خود را برتر از رقیب مدرن نشان می دهد، بحث موتور است. موتور TU5 به مراتب برتر از موتوری است که سایپا استفاده کرده و مصرف سوخت آن نیز بسیار پایین تر است. طراحی داخلی نیز در این مدل بهتر از محصول سایپاست و گرچه آن را می توان یک طراحی تکراری و آشنا دانست، اما در موثر بودن آن شکی نیست. تجربه هموطنان از انواع پژو هم نشان داده است که این محصولات در فضای شهری و جاده ای ایران عملکرد قابل قبولی دارند و بنابراین نمی توان آنها را تولیدات بی کیفیتی دانست.

 

جمع بندی

همان طور که مشخص است، در بحث مقایسه میان این دو خودرو این سوال مطرح می شود که به دنبال امکانات هستید یا قدرت موتور؟ موتور محصول ایران خودرو به مراتب نیرومندتر و کم مصرف تر است، اما در فضای شهری که راندن اتومبیل با سرعت های بسیار بالا چندان مورد نیاز نیست امکانات شاهین خود را بهتر نشان می دهند. برای زوج های جوان که به دنبال خرید خودرویی زیبا، خوش ترکیب و مدرن هستند و چندان اهل مسافرت های طولانی در جاده های بین شهری نیستند، محصول سایپا گزینه بهتری است. اما اگر امکانات و مدرن بودن برایتان اهمیت ندارد و صرفاً یک محصول مطمئن و پرکار با عمر عملیاتی متوسط می خواهید شاید ایران خودرو کالای بهتری برایتان تولید کرده باشد. در نهایت این شما هستید که می توانید بسته به این نکات بین این دو یک گزینه را انتخاب کنید و امیدواریم با تأمین این اطلاعات توانسته باشیم تصمیم گیری در این زمینه را برایتان راحت تر کرده باشیم.

مقایسه خودرو شاهین با سورن پلاس

مقایسه خودرو شاهین با سورن پلاس

در ادامه مطالب ما در مجموعه پیا صنعت برای مقایسه خودروها در بازار وسایل نقلیه ایران، در این قسمت به سراغ شاهین و سورن پلاس رفته ایم. با ما همراه باشید تا اگر برای خرید یکی از این محصول تردید دارید، بیاموزید که کدامیک و به چه علت برتر است و چطور می توانید به این ترتیب خرید بهتری داشته باشید.

 

چرا باید این دو خودرو را مقایسه کنیم؟

بازار اتومبیل ها در ایران مالامال محصولاتی است که از نظر قیمت شاید به هم نزدیک باشند، اما امکانات و کیفیت ساخت آن ها بعضاً دارای تفاوت های قابل توجه است. بنابراین در هر محدوده قیمتی که قصد خرید دارید، بهتر است خودروهای نزدیک به آن را سبک و سنگین کنید تا هم خرید بهتری داشته باشید و هم سرمایه خودتان را به شکل بهینه خرج کنید. این موضوع در خصوص سورن پلاس و شاهین هم صدق می کند و اگر می خواهید در محدوده قیمت آن ها اتومبیل تهیه کنید، یک مقایسه کامل راه دوری نمی رود و می تواند برایتان در درازمدت مزایای فراوانی هم داشته باشد.

در ادامه به معیارهایی که برای سنجیدن این محصول با هم در نظر گرفته ایم می پردازیم.

 

معیارهای مقایسه

وسایل نقلیه را می توان بسته به کاربردشان از نقطه نظرهای گوناگونی با هم مقایسه کرد، اما اغلب این امر یک پیشفرض است که در خودروهای سواری، طراحی ظاهری در اولویت قرار گرفته و بعد از آن باید به جزئیات فنی توجه کنیم. موتور و پیشرانه برای عموم افراد اهمیت دارد، در حالی که جوانان سرعت و شتاب را دوست دارند. در نهایت هم نباید تجربه سواری را نادیده گرفت که می تواند مشخص کننده علاقه شما به یک محصول در درازمدت باشد. حالا هر کدام از این موارد را باید به بحث بگذاریم.

 

  1. طراحی ظاهری

سورن پلاس از نظر طراحی بدنه خارجی عملاً مشابه سمند سورن است که خود فیس لیفت قدیمی سمند به شمار می رود. صرف تغییرات جزئی چراغ ها و برجی جزئیات مشابه نتوانسته است این خودرو را از نمونه پیشین خود جدا کند. این حالی است که شاهین طراحی بیرونی بسیار زیبا و مدرنی داشته و به مراتب جوان پسندتر است. مشکل جایی پدید می آید که در فضای داخلی، این خودرو از رقیب خود عقب می افتد و متریال ضعیف تر کابین و داشبورد نه چندان راحت آن، باعث می شود که محصول ایران خودرو امتیاز طراحی داخلی را از آن خود کند. پس اگر فضای داخلی را ارجح بر ظاهر بیرونی می دانید، سورن پلاس گزینه بهتری است و در غیر این صورت برنده محصول سایپا خواهد بود.

 

  1. پیشرانه و موتور

موتور 1.7 لیتری EF7 در محصول ایران خودرو قادر است 113 اسب بخار توان و 153 نیوتن متر گشتاور ارائه کند، در حالی که محصول سایپا 110 اسب بخار و 178 نیوتن متر فراهم می آورد. این امر به این معناست که از نظر کلی هر دو موتور بسیار به هم نزدیک هستند. با این وجود جایی که تفاوت مطرح می شود در تعداد سوپاپ هاست: شاهینی که از 8 سوپاپ با سیستم مکش توربوشارژ بهره می برد در درازمدت هزینه تعمیرات به مراتب کمتری نسبت به حریف 16 سوپاپه خود دارد و مصرف سوخت کمتری هم خواهد داشت. این موضوع را در کنار وزن تقریبی مشابه آن دو قرار بدهید تا مشخص شود که گرچه خودروی سایپا کمی ضعیفتر است، اما به عنوان یک خودروی شهری خدمت رسانی بهتری به شما خواهد داشت.

 

  1. سرعت و شتاب

نکته قبلی رابطه مستقیم با این مورد دارد. همان طور که گفتیم، موتور سورن پلاس اندکی از حریف خود قوی تر است و این مورد با وجود مصرف سوخت بالاتر و استهلاک بیشتر، شتاب صفر تا 100 بهتری را در اختیار شما قرار می دهد. این اتومبیل می توانn در عرض 12 ثانیه به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد در حالی که محصول سایپا به 13.5 ثانیه زمان برای همین کار نیاز دارد. از نظر حداکثر سرعت هر دو محصول با حداکثر 190 کیلومتر بر ساعت در خدمت شما خواهند بود و از این نظر برابر هستند. لذا امتیاز شتاب گیری به فیس لیفت سمند می رسد.

 

  1. تجربه سواری

فیس لیفت سمند سواری تیزتر و پرشتاب تری دارد و سروصدای موتور آن اندک است که هر دو برتری های واضحی بر حریف به شمار می روند. این خودرو پایداری بیشتری هم روی جاده دارد و به لطف سیستم ترمز برتر، در جاده های پر پیچ و خم با شیب های تند عملکرد به مراتب ایمن تر و بهتری برای تان ارائه می کند. شاید تنها برگ برنده محصول سایپا را بتوان ترمزهای عقبی دیسکی آن دانست که به معنای بالاتر بودن سرعت توقف اتومبیل است. با این وجود به طور کلی امتیاز تجربه سواری را باید به تولید ایران خودرو داد.

 

  1. امکانات جانبی و آپشن ها

وقتی در خصوص امکانات جانبی صحبت می کنیم، سانروف، روکش چرمی، ورود بدون کلید، استارت دکمه ای، نمایشگر لمسی مالی مدیا، اتولایت، دوربین عقب، فرمان برقی و حسگر فشار باد تایر همگی نکات برتری شاهینی هستند که در تولید آن از فناوری های روز دنیا استفاده شده است. در طرف دیگر رقیب این محصول از کروز کنترل و تنظیم برقی پشتی صندلی بهره می برد که گرچه امکانات متعددی نیستند، اما اهمیت بسیار زیادی در کاربرد شما خواهند داشت. پس اگر به دنبال امکانات ایمنی و سواری هستید محصول ایران خودرو برتر است، اما تعدد فناوری های مدرن به کار رفته در تولید سایپا اینجا خود را به خوبی نشان می دهد.

 

جمع بندی

در این مطلب به بررسی دو خودروی شاهین و سورن پلاس پرداختیم و تلاش کردیم برایتان شفاف کنیم که هر کدام چه ویژگی ها و مشخصاتی دارند. همان طور که مشخص است، تولید سایپا محصول جوان پسند و خوش طرحی است و امکانات فراوانی در اختیار شما قرار می دهد، اما از نظر فنی، ایمنی، تجربه رانندگی و فضای داخلی پشت سر رقیب ایران خودرویی قرار می گیرد. پس اگر اولویت شما ظاهر محصول و آپشن های آن است به سراغ شاهین بروید، اما اگر برایتان استفاده در بلندمدت مهم تر است سورن پلاس گزینه برتر خواهد بود.

بهترین خودرو چینی در جهان

بهترین خودرو چینی در جهان

در بازار خودروهای ایران حضور اتومبیل‌های چینی دیگر به یک امر عادی تبدیل شده است. این محصولات اغلب کیفیت متوسطی دارند، اما هم از نظر قیمت و هم از کیفیت مذکور بعضاً چند مرحله از تولیدات داخلی ایران خودرو و سایپا جلوتر هستند. این موضوع باعث شده است که هموطنان روی خوشی به این تولیدات نشان بدهند و حضور آن‌ها را در ایران بپذیرند. چه بسا این محصولات کمی خودروسازان وطنی را هم تحریک می‌کنند تا امکانات بهتری روی خودروهایشان سوار کنند و اندکی توسعه را در این زمینه شاهد باشیم.

اما شاید برایتان جالب باشد که حتی در سطح بین الملل هم چینی‌ها در این بازار حرف‌های بسیاری برای زدن دارند. شاید تولیداتی که به بازار ایران راه پیدا می‌کنند در مقایسه با استانداردهای جهانی چندان چشم‌گیر نباشند، اما مدل‌هایی وجود دارد که با هدف بازارهای اروپا و آمریکای شمالی عرضه شده‌اند و بعضاً ویژگی‌های بسیار جالبی دارند. در این مطلب تلاش می‌کنیم این قبیل محصولات را به شما معرفی کنیم.

موقعیت کنونی چین در بازار خودرو

اوایل هزاره جدید میلادی، فعالان حوزه اتومبیل ناگهان با ظهور چین در عرصه کاری خود مواجه شدند. در این زمان سدان‌های تولید این کشور که در مقایسه با نمونه‌های اروپایی، ژاپنی و آمریکایی قیمت کمتری داشتند به بازار بین الملل عرضه شده و به سرعت جای خود را در میان خانواده‌های کم بضاعت که دوست داشتند اتومبیل شیک اما کم هزینه‌ای داشته باشند، باز کردند. در آن زمان بسیاری از فعالان بازار این تولیدات نوظهور را به سخره گرفتند، اما برخی از کهنه کارترین منتقدان و طراحان به سوال مهمی پرداختند: «چین طی کمتر از بیست سال از تولید گاری و سه چرخه به تولید خودروهایی رسیده است که گرچه رقیب بنز و تویوتا نیستند، اما در سطح جهان مشتری دارند. این کشور تا بیست سال بعد چه محصولی تولید خواهد کرد؟»

امروز همان زمانی است که به جواب این سوال رسیده ایم. شرقی‌ها این روزها هم‌چنان محصولاتی عرضه می‌کنند که با بهترین تولیدات برندهای غربی فاصله دارد، اما فاصله میان این دو به شدت کاهش پیدا کرده و پیشبینی می‌شود که تنها چند سال با تبدیل شدن برندهایی مانند فورد، بنز و سیتروئن به تولیدکنندگان محصولات آنتیک و کلکسیونی فاصله داریم. این روزها تولیدات چشم بادامی‌ها در نقاط مختلف جهان و برای کاربری‌های گوناگون به کار گرفته می‌شوند و آن‌چه که بدیهی است، این است که در میان آن‌ها هم محصولات درجه یک و باکیفیتی به چشم می‌خورد.

از آنجا که چینی‌ها سرعت رشد حیرت‌انگیزی در این صنعت دارند، بهتر است که عملکرد آن‌ها را به صورت سالیانه بررسی کنیم. بر همین اساس در ادامه هفت مورد از برترین تولیدات بین المللی آن‌ها را به شما معرفی می‌کنیم.

 

  1. هیومن هورایزن HiPhi Z

این خودرو یک سدان برقی تولید برندهای فای است که برای هر محور خود یک موتور الکتریکی با مجموع توان 600 اسب بخار و 820 نیوتن متر گشتاور دارد. مدل‌های مختلف این اتومبیل به آن اجازه می‌دهد که تنظیمات شخصی منحصر به فردی داشته و در مد سوپر اسپرت بتواند در عرض 3.8 ثانیه به 100 کیلومتر بر ساعت برسد. هر بار شارژ باتری‌های آن تا 700 کیلومتر طی مسافت را برایتان تضمین خواهد کرد، بنابراین با کالایی روبرو هستیم که هم برای مسافرت‌های بین شهری و هم برای استفاده‌های درون شهری مناسب است.

سنسور لیدار سقفی، فرمان پذیری چرخ‌های عقبی و نمایش‌گر چرخشی 15 اینچی از دیگر امکانات آن هستند. نمایش‌گر مذکور گزینه بسیار جالبی است، چون برای فرمان دادن به آن نیاز نیست صفحه را لمس کنید و می‌توانید با اشاره دست هم آن را کنترل نمایید!

  1. آیتو M7

یک شاسی بلند فول سایز با سوخت هیبرید که از موتورهای الکتریکی مجزا در محورهای عقب و جلو بهره می برد و مجموع توان 450 اسب بخار و 660 نیوتن متر گشتاور را در اختیار شما قرار می دهد. هر بار شارژ باتری این اتومبیل را قادر می سازد که حدود 1100 کیلومتر مسافت را طی کند و قیمت آن تنها 52 هزار دلار است، پس با محصولی فوق العاده نیرومند و به صرفه روبرو هستیم. طول 5 متری این محصول را از نظر ابعاد هم رده مرسدس بنز GLS و بی ام و X7 قرار می دهد و آن را به یک رقیب جدی برای این دو خودروی اروپایی بدل می کند.

 

  1. آواتار 11

آواتار 11 محصول مشترک چانگان، هواوی و CATL است که یک کراس اور کامپکت با ظاهر تهاجمی به شمار آمده و محصولی به شدت جوان پسند است. قیمت آن به 50 هزار دلار می رسد که به نسبت محصولات در این ابعاد ارزان محسوب می شود. با داشتن بیش از 30 سنسور ایمنی و نظارتی در کنار رادارهای لیدار و سیستم های کنترل حرکت و رانندگی، مشخصاً با محصولی روبرو هستیم که حجم قابل توجهی امکانات جانبی در اختیارتان قرار می دهد.

 

  1. چانگان شلنا SL03

چانگان شلنا SL03 یک محصول تمام برقی است و رقیب اصلی تسلا به شمار می رود. موتور الکتریکی توان 250 اسب بخاری آن در کنار باتری های پالس گرمایی باعث می شوند که با دستگاهی کاملا مدرن و نیرومند طرف باشیم. این باتری ها در زمستان گرم می شوند و در دمای 20 تا 24 درجه سانتی گراد فعالیت می کنند، بنابراین حتی تغییرات آب و هوایی هم مانع عملکرد بهینه این خودروی الکتریکی نمی شود. قیمت اندک، شعاع حرکتی تا 700 کیلومتر پس از شارژ باتری ها و سرعت بالای شارژ شدن از مهم ترین مزایای این مدل به شمار می آیند.

 

  1. لی اتو L9

یک شاسی بلند قدرتمند، مدرن و مجهز که از نوع برقی بوده و به خاطر طراحی ظاهری جذاب خود شهرت دارد. سه نمایشگر دیجیتال بر روی داشبورد، یک نمایشگر تئاتری روی سقف، 25 سنسور نظارتی، 2 رادار لیدار، 11 دوربین، 12 رادار التراسونیک، 5 رادار موج میلی متری، سیستم نورپردازی 256 رنگی، سیستم صوتی با 21 اسپیکر و دو پردازنده پیشرفته داخلی باعث می شوند که عملا با یک رایانه متحرک در قالب یک تانک روبرو باشید. توان آن به 450 اسب بخار و گشتاورش به 620 نیوتن متر می رسد و در 5.3 ثانیه از صفر به 100 کیلومتر بر ساعت سرعت دست پیدا می کند. هر بار شارژ باتری نیز این دستگاه را تا 1315 کیلومتر دورتر از محل شارژ پیش می برد. قیمت 68 هزار دلاری این مدل رقابت با آن را برای همتایان اروپایی و آمریکایی بسیار دشوار کرده است.

 

  1. نیو ET5

یک رقیب دیگر برای تسلا، نیو ET5 است که تا 490 اسب بخار قدرت و 700 نیوتن متر گشتاور را در اختیارتان قرار می دهد. هر بار شارژ باتری های این مدل تا 1000 کیلومتر طی مسافت را برای آن تضمین می کنند. ترمزهای 4 پیستونی با سیستم توضیح قدرت 50:50 و مرکز ثقل نزدیک به زمین، تضمین می کنند که ایمنی این سدان برقی در مقایسه با همتایان خود یک پله بالاتر قرار بگیرد.

 

  1. رایزینگ اتو R7

این شاسی بلند که به نام فیفان R7 هم شهرت دارد، مانند بسیاری از مدل های برتر چینی به سه نمایشگر روی داشبورد مجهز شده و امکانات جانبی الکترونیکی متعددی دارد. موتورهای الکتریکی به کار رفته در این مدل توان 555 اسب بخار و گشتاور 700 نیوتن متر را در اختیار شما قرار می دهند. این در حالی است که قیمت آن به زحمت به 40 هزار دلار می رسد و بنابراین یکی از خوش قیمت ترین شاسی بلندهای بین المللی در این محدوده قیمت به حساب می آید.

 

جمع بندی

در این مطلب تلاش کردیم بهترین خودروهای چینی موجود در سطح جهان را به شما معرفی کنیم. همان طور که از این فهرست و ویژگی های آن ها برمی آید، شرقی ها به سرعت در حال قبضه کردن بازارهای بین الملل هستند و امتیاز اصلی آن ها هم ارزانی تولید و کیفیت قابل قبول محصولات شان است. امیدواریم با اشراف بر این اطلاعات بتوانید درک بهتری از صنعت خودروسازی بدست آورده و بتوانید بهتر شرایط فعالان این حوزه را در سطح جهان بررسی نمایید.

مقایسه تارا و شاهین

مقایسه تارا و شاهین

بازار خودرو در ایران شرایط خاصی دارد. از آن جایی که تنوع در این بازار چندان بالا نیست، مصرف کنندگان تلاش می‌کنند بیشتر هوای جیب خودشان را داشته باشند و به سراغ محصولاتی بروند که از هر نظر در محدوده هزینه مد نظرشان ایده آل باشد. گرچه بحث کیفیت ساخت خودروهای داخلی و رقبای چینی آن ها (که بخش عمده بازار را تشکیل می دهند) محل بحث است، اما هم چنان نمی‌توان همه محصولات موجود در بازار را در یک سطح قرار داد.

در این مطلب به سراغ دو اتومبیل با خصوصیات نزدیک به یک‌دیگر رفته‌ایم: تارا که تولید ایران خودرو است و شاهین که توسط سایپا به بازار عرضه می‌شود. امیدواریم پس از مطالعه این مطلب مختصر و مفید، بتوانید بین این دو گزینه بهتر را تشخیص بدهید. با ما همراه باشید.

 

خودروی تارا ایران خودرو

تارا یک سدان جدید است که توسط ایران خودرو به بازار عرضه شده است. برخی معتقدند علیرغم تفاوت‌ها در نمای بیرونی، این خودرو بر اساس پژو 301 طراحی شده است. موتور آن از پیشرانه ارتقا یافته TU5 بهره برده و بین 110 تا 150 اسب بخار قدرت و 145 تا 150 نیوتن متر گشتاور در اختیار شما قرار می‌دهد. گیربکس دستی این اتومبیل قادر است در 9.5 ثانیه از سرعت صفر به صد کیلومتر بر ساعت برسد. هم‌چنین نباید امکانات جانبی آن را هم نادیده گرفت که شامل نمایش‌گر لمسی، فرمان برقی، بلوتوث، سیستم پایش باد تایر، کروز کنترل، سیستم تهویه اتوماتیک و آینه‌های برقی اشاره کرد.

 

خودروی شاهین سایپا

شاهین ابتدا با نام رهام و در تیرماه 97 عرضه شد. با وجود آن که مهندسین این شرکت معتقدند این اتومبیل کاملاً ساخت ایران است، اما برخی از فعالان حوزه خودرو شباهت های آن با نسل دوم تویوتا پاریس یا گریت وال C30 را مطرح کرده‌اند. یکی از مسائلی که این نکته را بیشتر مطرح می کند اختلاف قابل توجه طراحی نمای خارجی و داخلی است. در حالی که نمای خارجی این سدان به نسبت محصولات ایرانی بسیار برتر است، فضای داخلی این محصول به شدت خسته کننده و شبیه به دیگر محصولات سایپا طراحی شده است.

پیشرانه آن ابتدا قرار بود از نوع 1.65 لیتری برلیانس باشد اما تحریم‌ها مانع استفاده از این مدل موتور شد. این روزها پیشرانه 1.5 لیتری هشت سوپاپ از نوع توربوشارژر که در تیبا و ساینا استفاده می‌شود در شاهین هم به کار رفته است. قدرت آن 110 اسب بخار و گشتاور آ« 160 نیوتن بر متر است. امکانات رفاهی آن بسته به تیپ محصول فرق می‌کند، اما ویژگی‌هایی مانند تهویه مطبوع اتوماتیک، نمایشگر هفت اینچی، دکمه‌های کنترلی روی فرمان، دوربین دید عقب و سانروف از جمله ابزارهایی هستند که در اختیار خریداران تیپ G قرار می‌گیرند. تیپ S خودروی به مراتب ساده‌تری است و صرفاً استارت دکمه‌ای و چراغ‌های اتوماتیک را در اختیار دارد.

مقایسه

این دو اتومبیل از نظر قیمت به شدت به یکدیگر نزدیکند و در واقع این نزدیکی قیمت است که محرک ما برای تهیه این مطلب بوده است. بنابراین مواردی که در ادامه بررسی می شوند با در نظر داشتن این فرض مطرح می‌شوند که هزینه مصرف کننده در هر حالت چندان متفاوت نخواهد بود.

از نظر ابعاد دو محصول به شدت به یکدیگر نزدیکند، اما شاهین حدود صد کیلوگرم سنگین تر از رقیب خود است. اما اولین تفاوت عمده را می توان در مصرف سوخت دید: محصول ایران خودرو مصرف سوخت به مراتب کم‌تری دارد و با توجه به ظرفیت باک یکسان دو خودرو، می‌تواند خدمت رسانی بهتری را در اختیار شما قرار دهد. حجم صندوق بار محصول ایران خودرو هم حدود 200 لیتر بیشتر از رقیب تولید سایپاست و بنابراین از این نظر هم یک پله بالاتر قرار می‌گیرد.

در طراحی نمای بیرونی، شکی نیست که برتری با شاهین است و مدرن بودن آن را نمی‌توان انکار کرد. با این حال همان‌طور که گفتیم این خودرو در نمای داخلی عقب‌گرد جدی داشته است و رقابت را به حریف خود می‌بازد. از آن‌جایی که ابعاد یکسان است، این موضوع سلیقه مصرف کننده را درگیر می‌کند تا تصمیم بگیرد که کدام نما برایش اهمیت بیشتری دارد.

اگر بخواهیم امکانات رفاهی و جانبی را در نظر داشته باشیم، باید تیپ G شاهین را در کنار تارا مورد بحث قرار دهیم. گرچه برخی سدان ایران خودرو را در این بحث برتر می‌‍دانند، اما امکانات این دو اتومبیل آن‌قدر به هم نزدیک است که نمی‌توان با اطمینان یکی را بالاتر از دیگری قرار داد. این موضوع را می‌توان به ایمنی هم تعمیم داد، جایی که طبق استاندارد موسسه‌های ایمنی اروپایی هر دو سدان تقریباً در سطح محافظت 71% از سرنشینان قرار دارند.

جمع بندی

در این مطلب به بررسی دو خودروی تارا و شاهین پرداختیم. همان طور که گفتیم، از نظر قیمت این دو محصول به یک‌دیگر نزدیکند و بنابراین مقایسه آن‌ها مسیر درستی برای تعیین گزینه بهتر برای مصرف کننده است. از نظر ابعاد، ایمنی و امکانات جانبی (با فرض تیپ G شاهین) دو خودرو با یک‌دیگر برابرند و تفاوت میان‌شان چندان مشهود نیست. این در حالی است که مصرف سوخت سدان ایران خودرو پایین تر از رقیب خود است و بنابراین در درازمدت برایتان هزینه کمتری خواهد داشت. در طرف دیگر، شاهین یک امتیاز برای نمای خارجی می‌گیرد و یک امتیاز هم برای نمای داخلی از دست می‌دهد، بنابراین در قضاوت ظاهری هم نمی‌توان چندان تفاوتی میان دو دستگاه قائل شد، مگر آن که ظاهر بیرونی برایتان اهمیت دوچندان داشته باشد.

همان‌طور که مشخص است با اختلاف بسیار اندک می‌توان سدان ایران خودرو را اتومبیل بهتری به حساب آورد. امیدواریم مصرف کنندگان با در نظر داشتن این نکات بتوانند تصمیم گیری راحت‌تر و بهتری داشته باشند و خودرویی که تهیه می‌کنند بتواند به مدت طولانی و با جلب رضایت بیشتر در خدمت‌شان باشد.