چالش های خودروسازی در آفریقا
خودروسازی در قاره پهناور آفریقا از گذشته تا به امروز با چالش های متعددی مواجه بوده است و با وجود تقاضای کافی در بازار این محصولات، صنایع وابسته به خودروسازی و همچنین خود این صنعت پاسخگوی نیاز های این قاره نیست. رشد و پویایی خودروسازی می تواند عامل مهمی در ایجاد رشد اقتصادی پایدار و چرخیدن چرخ صنعت در این قاره باشد. وجود خودروسازی در یک کشور یا منطقه به تنهایی باعث می شود تا تغییرات زیاد اقتصادی در بدنه آن ایجاد شده و نیرو های کار زیادی تربیت شوند که عموما نیروی کار ثابت و تخصصی به حساب می آیند. ایجاد اشتغال پایدار از جمله اثرات مستقیم داشتن صنعت خودرو سازی آفریقا پویا و قدرتمند در یک کشور یا منطقه است که خود ابعاد دیگر اقتصادی را به دنبال خواهد داشت.
در حال حاضر این قاره به دلایل متعددی که ناشی از بی ثباتی در منطقه است دچار چالش های زیادی شده که خودروسازی هم از این اتفاقات در امان نبوده است. رشد جمعیت از طرفی و نیاز بازار این قاره به خودروهای ارزان قیمت برای فعالیت در بخش حمل و نقل باعث شده تا روزنه های امیدی برای این صنعت بتوان متصور شد.
در دهه های گذشته تلاش های زیادی برای ایجاد خط مونتاژ در کارخانه های خودروسازی این قاره انجام گرفت که عموما با سوءمدیریت و بی ثباتی های سیاسی با مشکلات زیادی همراه بوده است. اما از سال ۲۰۱۲ به بعد به تدریج وضعیت خودروسازی در این قاره بهبود نسبی پیدا کرده است. برای مثال در نیجریه دولت این کشور که سال ها با انواع کشمکش ها مواجه بوده به سمت تنظیم مقررات واردات خودرو رفته است. محدودیت در واردات در واقع حمایت از فعالان داخلی به‌حساب می آید و بر اساس برنامه ریزی‌هایی که صورت گرفت قرار بود این کشور در سال ۲۰۱۸ با تولید ۲ میلیون دستگاه به صادر‌کننده خودرو تبدیل شود.
واردات و صنعت خودرو در آفریقا
شرکت پژو در این کشور حضور فعالی دارد و در برخی مدل ها تا ۷۰۰ هزار دستگاه تولید دارد. نیجریه تنها کشوری نیست که نشانه هایی از پیشرفت را در بخش خودروسازی نشان می دهد بلکه دولت آفریقای جنوبی هم تصمیماتی جدی برای توسعه و رشد این بخش از صنعت گرفته است و بر اساس برنامه‌ریزی های صورت گرفته مقدار تولید این کشور در سال ۲/ ۱ میلیون دستگاه بوده است که افزایش سهم تولید داخلی از اولویت های این برنامه است.
در آفریقای جنوبی شرکت فورد حضوری فعال دارد و در تلاش است در هر سال مقدار تولید خود را تا سال ۲۰۱۸ به دو برابر افزایش دهد. این شرکت همچنین اعلام کرده است که قصد دارد ۸۰۰ فرصت شغلی جدید در کارخانه اش ایجاد کند. شرکت بی ام و نیز با سرمایه گذاری در این کشور تلاش کرده است از سایر رقبا پیشی بگیرد و با میلیون ها دلار سرمایه گذاری در پیشرفته ترین کشور قاره آفریقا حتی از این کشور محصولاتی را به چین صادر کند.
همچنین در پیا صنعت می خوانید:
خودروسازی روسیه
اگزوز در اردبیل
تصمیمات و برنامه ریزی هایی که تا اینجا به آن ها اشاره شده است مربوط به سال ۲۰۱۲ است و همه خودروسازان فعال در این قاره کهن برای سال های آینده که ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ می شود برنام ه‌های خود را اعلام کرده اند. حال با گذشت چند سال از آن تصمیم ها وضعیت خودروسازی در این قاره و کشورهایش چندان مطلوب نیست و به ازای هر هزار نفر تنها ۴۴ دستگاه خودرو وجود دارد و این در حالی است که میانگین جهانی ۱۸۰ خودرو به ازای هر هزار نفر جمعیت است. دلیل اصلی هم این است که اغلب خودروسازان از نیروی کار ارزان آفریقا استفاده کرده و محصولات تولیدی را به خارج صادر می کنند و بخش اندکی از آن در داخل آفریقا استفاده می شود.
در سال ۲۰۱۵ بیش از ۹۰ میلیون خودروی جدید در سراسر دنیا فروخته شده است که تنها ۵/ ۱ میلیون سهم آفریقا بوده است. اگر خودروسازی در کشورهایی مانند مصر، آفریقای جنوبی و مراکش و نیجریه که زیر‌ساخت های خودروسازی دارند تقویت شود این مقدار فروش می تواند تا سال ۲۰۳۰ به عدد ۱۰ میلیون دستگاه خودرو هم برسد.
توسعه صنعت خودرو در آفریقا
کشور های آفریقایی با توجه به وضعیت اقتصادی ضعیفی که دارند نتوانسته اند زنجیره کاملی از خدمات و فروش را در کشور های خود ایجاد کنند و البته توان خرید در این کشور به دلیل نبودن درآمد مناسب بسیار پایین است و این خود عاملی است مهم در کاهش فروش خودرو های جدید. برای اینکه یک خودرو بتواند در کشوری حضور داشته باشد یا بخش داخلی به تولید یک برند مشغول شود باید شرایط لازم برای این منظور فراهم باشد.
نبود تعمیرگاه های ماهر در تعمیر خودرو های روز با فناوری بالا خود عامل محدود کننده دیگری است. جنگ ها و شورش های پراکنده در این قاره باعث بی ثباتی در سرمایه گذاری های خارجی شده است و شرکت های خارجی کمتر تمایل دارند تا به صورت مستقیم درگیر ساخت کارخانه در این کشور ها شوند. در کشور هایی که امنیت نسبی دارند اما خودرو‌سازانی مانند بی ام و و فورد با پذیرش ریسک های سرمایه گذاری خودرو های خود را به صورت محدود تولید می کنند. در میان این کشور های آفریقایی، کنیا وضعیت متفاوت تری دارد و در سال ۲۰۱۵ با رشد و رونق در بخش خودرو مواجه بوده است.
به خاطر داشته باشید پیا صنعت در سال 1380 با تکیه بر دانش فنی 30 ساله در اطراف تهران فعالیت خود را با تولید 50 فرآورده آغاز نمود. سیاست تولید براساس فراورده های خاص آغاز شد و این سیاست مبنای فکری قرار گرفت که دانش تولید را بر تکنولوژی روز استوار نماید و امروز پیا صنعت دارای ماشن آلات پیشرفته و دانش فنی بسیار بالاست که به تولید انواع گزوز و بیش از 300 محصول دیگر منجر شده است.
حضور نمایندگی پورشه در این کشور به عنوان برندی لوکس ساز نشان می دهد که شرکت های اروپایی به تدریج به بازار در حال رشد این کشور علاقه مند شده اند و سیاست های مالیاتی و سایر مشوق ها به تدریج به سمتی می روند که تولید خودرو در داخل مرزهای یک کشور جای خود را به واردات بدهد. تنها در این حالت است که کشوری مانند کنیا می تواند از مزایای داشتن خودروسازی بهره ببرد و با در دست گرفتن بازار خودروی کشور های همسایه از مزایای تولید و صادرات هم بهره ببرد.