مسابقات لمانز 24 ساعته
شاید گرندپری موناکو فرمول یک و رقابت تاریخی ایندی 500 جزء مطرح ترین رقابت های سالیانه ی اتومبیلرانی باشند؛ اما هیچ رقابتی به سختی مسابقه ی استقامتی ۲۴ ساعته ی لمانز نیست. به همین دلیل این رویداد طرفداران و علاقه مندان زیادی دارد و شاهد حضور رانندگان مطرح دنیای اتومبیلرانی در آن هستیم. این رقابت به خوبی نشان می دهد که کدام تیم و رانندگان در کنار سرعت بالا توانایی رقابت برای ۲۴ ساعت را دارند. پورشه با ۱۸ بار قهرمانی پر افتخار ترین برند در مسابقات لمانز است.
مسابقاتی که در سال ۱۹۲۳ به عنوان رقابتی کوچک برای خودروسازان نوپا و رانندگان کم نام و نشان آغاز به کار کرد، به تدریج تبدیل به محفلی برای بزرگان شد. رقابت پورشه و بنتلی، فورد و فراری برخی از دوئل هایی است که در جریان رقابت لمانز انجام شده است. لمانز تاریخچه ی بسیار گسترده ای دارد و شدید ترین تصادف تاریخ رقابت های اتومبیلرانی نیز در جریان همین رویداد و در سال ۱۹۵۵ رخ داده است که منجر به کشته شدن ۱۳۰ نفر شد.
لمانز کابوس رانندگان و سازندگان
پیست ۱۳.۷ کیلومتری لاسارته بیش از ۶ کیلومتر مسیر مستقیم را در خود جای داده است که منجر به رسیدن حداکثر سرعت خودرو ها به بیش از ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت می شود. این پیست به طور میانگین ۶ برابر بزرگ تر از پیست ایندی 500 و ۱۸ برابر بزرگ تر از مشهور ترین پیست های فرمول یک است. در حالی که سرعت خودروهای شرکت کننده در این رقابت بسیار بالا است، تعدد زیاد شرکت کننده ها نیز بر هیجان آن می‌افزاید. خودرو های پروتوتایپ LMP1 و LMP2 سریع ترین نمونه ها را تشکیل می دهند که عملکردی بسیار بالا دارند و خود را به عنوان سریع ترین خودروهای مسابقه ای با محفظه ی بسته ی راننده (برخلاف محفظه ی خودروهای فرمول یک)، معرفی می کنند.
در کنار این خودروها نیز نمونه‌های GT قرار دارند؛ این خودروها مشابه نمونه های سوپر اسپرت تولیدی شرکت های مطرح جهانی است که البته ارتقای فنی قابل توجهی را تجربه کرده اند. سه کلاس خودرو در چهار گروه LMP1, LMP2, LMGTE Pro و LMGTE Am به طور همزمان و در کنار یکدیگر به رقابت می پردازند؛ اما در نهایت هر کلاس قهرمان مخصوص به خود را دارد.
مسابقات لمانز کابوس مهندسان
بیش از هر چیزی، مسابقات لمانز منجر به استهلاک بالای خودروها می شود. در همین راستا راننده ها و تیم هایی که آرزوی قهرمانی در این رقایت استقامتی را دارند، باید به واسطه ی بهترین مهندسان جهان، محصولی با بالاترین ضریب اطمینان تولید کنند تا در ۲۴ ساعت فشار و رقابت، بدون مشکل به عملکرد خود ادامه دهد. بد نیست بدانید خودروی مسابقه ای پورشه که در سال ۲۰۱۵ برنده ی این رقابت شده بود، ۲۵٬۹۲۳ تعویض دنده را تجربه و ۱۹۰۰ لیتر بنزین مصرف کرده بود.
مجموع شرایطی که منجر به خراب شدن خودرو در طول رویداد لمانز خواهند شد، بی شمار است. از اشتباهات لحظه ای رانندگان و بروز تصادف گرفته تا بروز نقص فنی در قطعه ای کوچک در سیستم تعلیق که می تواند باعث خروج خودرو از مسابقه شود. نقص کوچکی در واشر سرسیلندر می تواند باعث نشت روغن شود. به همین دلیل شرکت گیبسون (Gibson) تولید کننده ی پیشرانه ی هشت سیلندر و ۶۰۰ اسب بخاری تمامی خودروهای LMP2، نمونه های تولیدی خود را ۵۷ ساعت با دینامومتر تحت شرایط مسابقه ای آزمایش می کند.
بیشتر بدانید:
خودرو های تشریفاتی
اگزوز
کوچک ترین مشکل فنی می تواند منجر به از بین رفتن آرزو و ساعت ها تلاش تیمی بزرگ شود. نمونه ی بارز این موضوع سال گذشته برای تویوتا رخ داد. پس از سال ها برنامه ریزی برای کسب عنوان قهرمانی لمانز، در حالی که خودروی این تیم پیشتاز رقابت بود، در کمتر از ۵ دقیقه به پایان مسابقه با نقص فنی مجبور به ترک مسابقه شد و پورشه مجددا عنوان قهرمانی را بدست آورد. نکته قابل توجه این است که قطعه ی معیوب در سیستم پرخوران خودروی تویوتا ارزشی کمتر از ۱۰ دلار داشت.
خودروهای پیشرفته ی لمانز باید توانایی رقابتی فشرده در بیش از ۴۸۰۰ کیلومتر را داشته باشند. قابلیت اطمینان این خودروها باید در حدی باشد که جز بنزین و لاستیک، هیچ قطعه ی دیگری از خودرو در طول این ۲۴ ساعت نیاز به تعمیر یا تعویض نداشته باشد؛ حتی لنت های ترمز.
نقش راننده در مسابقات لمانز
علاوه بر خودرو ها، راننده هایی که در طول این رویداد به رقابت می پردازند، باید در بالاترین سطح آمادگی جسمانی و روانی قرار داشته باشند. تمامی تیم ها از سه راننده به ازای هر خودرو استفاده می کنند که بدین ترتیب هر راننده بایستی ۸ ساعت به رقابت و تحمل فشار های ناشی از آن بپردازد.
به دلیل زمان طولانی مسابقه و تغییر شرایط جوی، تیم ها امکان برنامه ریزی دقیق برای تعویض راننده ها را با توجه به شرایط محیطی نخواهند داشت. بدین ترتیب استراحت برای تمامی اعضای تیم و هر سه راننده در طول مسابقه ممکن نیست. البته باید در نظر داشت با توجه به شرایط پیش از مسابقه و آماده سازی تیم ها، زمان رسمی فعالیت مداوم اعضای هر تیم به بیش از ۴۰ ساعت می رسد. این موضوع باعث می شود تا در طول مسابقه شاهد خستگی شدید و خواب آلودگی برخی از کارکنان در گوشه و کنار گاراژ‌ها باشیم. البته مسئولین تیم ها نیز نیروهای خسته ی خود را ملزم به استراحتی کوتاه و چند دقیقه ای می کنند تا در صورت نیاز از تمام توان آن ها بهره مند باشند.
اما راننده ها سخت ترین وظیفه را در طول رقابت لمانز بر عهده دارند. در تعریف سختی وظایف این اشخاص همین بس که آن ها در طول این رقابت ۴۰ ساعته به طور میانگین بیش از ۵ کیلوگرم کاهش وزن را تجربه خواهند کرد. گروه بزرگی از پزشکان هر تیم را برای شناسایی دقیق رفتار ژنتیک و بدن هر راننده همراهی می کنند تا با تجویز رژیم مناسب از کاهش سطح آب و ضعف آن ها در طول مسابقه جلوگیری کنند. مسابقات استقامتی لمانز همواره جذابیت های بسیاری را به همراه دارد و از آن به عنوان یکی از مهم ترین و البته تماشایی ترین رویداد ورزشی سال نام می برند.